amik kesempatan.. amik kesempatan...

kebiasaannya, orang belah timur ni amik kesempatan mase cuti raya,
kawinkan anak diaorang..
ye la.. mungkin mereka memahami sedara mara mereka yang mane menjadi perantau di negeri orang yang susah nak balik kampung bile kenduri kendara..
bila cuti raya berebut-rebut dorang buat majlis perkahwinan.
dah 5 tahun saya jd nantu org ganu, 5 kali raya gak saya tengok
kat mane-mane penuh kemah kahwin mase ari raya..

haziq dgn sepupu belah abahnye..

raya ke dua malam, kami berkumpul di rumah cek su nah (mak sedara en. abah yang bungsu)
rumah dorang ni dekat-dekat je dek beradik, sekitar bandar dungun tu je..
jadi aktiviti beraya rumah sanak sedara pun situ-situ je..

lepas la beraya semua sedara mara punye rumah dgn duit minyak RM10. ~Misal contohnye...

aku nikah kan dikau dgn si polan.. si polan.. (ayat baku tauu.. dorang lafaz akad)
bagus tok kadi ni.., dia sendiri remind tazkirah mase tu,
kate tok kadi tu, "mase akad nikah ni kene jelas sebut dgn bahasa yang betul.. tak buleh ikut slang negeri sendiri, kene jelas butir bicaranya.. tak de la bawak makna yang lain.."


pengantin lelaki tu sepupu en. abah, name panggilan kuarga is Nurul, sbb namenye panjang, serope dgn panjang tinggi orangnye,tinggi pintu..
ape ek name penuhnye, Nurul Adzan ape tah lagi belakang.. tak ingat doh.. kalo dorang dik beradik masuk bilik, kene bongkok sket, kalo tidak, kompem ter hantuk kepalanye

tahniah pada pengantin, elok je sah nikah, hujan turun dgn lebatnye.. sejuk rumahtangga dorang la kot...tande ujan tu.. Entah ler! saya agak jer..